Enkele dagen na de Nederlandse overgave waren er  al Duitse troepen bij Nederlandse havens.

Vliegtuigbouwers en andere industrie waren heel belangrijk.

De Duitsers hadden schepen en vliegtuigen nodig, plus beton voor hun bunkers, stof voor hun uniformen. Dit bracht de mensen in een niet goed humeur omdat ze heel hard moesten werken zouden ze doorgaan of stoppen met werken voor de Duitsers.

Het eerste zou hen, als de geallieerden toch de oorlog zouden winnen, in de problemen brengen, het tweede betekende  dat Duitsers of NSB'ers hun bedrijven zouden overnemen.

Uiteindelijk kozen veel mensen toch voor de Duitsers.

Omdat Frankrijk en België de eerste dagen nog niet gewapend waren, moesten zij zo veel mogelijk winstgevende opdrachten van de Duitsers  uitvoeren. Ondanks negatieve effecten van de Engelse blokkade leek de bezetting mee te vallen.

Bedrijven als Philips  boekten recordwinsten.

Maar ook de binnenlandse markt en het midden- en kleinbedrijf profiteerden van de Duisters.

Er ontstond een versnelling op verschillende producten , omdat veel Nederlanders toch bang waren dat er in de toekomst weleens schaarste kon ontstaan.

Verder vertrokken veel arbeiders op vrijwillige basis naar Duitsland om daar hun winkel te maken, en maakte veel nieuwe banen.

Het gevolg was een niet arm Duitsland opleving.

Toen in 1941 - 1942 steeds duidelijker bleek dat de oorlog nog lang zou duren en dat een Duitse overwinning best zeker was, veranderde dit beeld. De Duitsers gingen over tot het concentreren van de produckten in bedrijven die voor de oorlogs direct en indirect van nut waren. Veel andere bedrijven moesten hierdoor sluiten.

De Jodenvervolging begon grimmiger te worden, en de Duitsers traden ook harder op tegen de bevolking, zoals bij de Februaristaking. 

Alle andere politieke partijen werden verboden, inclusief de Nederlandsche Unie en de fascistische rivalen van de NSB.

Goederen werden steeds schaarser.

Nog steeds maakten bedrijven winst, maar de etenswaren namen  af.

Via allerlei instrumenten zoals de wisselkoers trachtten de Duitsers nog meer uit Nederland te persen.

Ook op de kunsten en de universiteiten verstevigden de Duitsers hun mannen.

Kunstenaars moesten lid worden van een speciale bond, de 'Kulturkammer'. Studenten werden gedwongen  propaganda te tekenen.

Toen bleek de bezetting toch helemaal niet mee te vallen.

Naarmate de oorlog voorbij ging, werd voedsel heel duur.

In de Hongerwinter (winter 1944-'45) kwamen uiteindelijk 20 000 personen door de honger om.